Vandaag hoopte ik toch wat meters te maken in Madame Bovary, het boek dat we lezen met de boekenclub. Ik was in dit boek twee jaar geleden al eens begonnen, maar ergens op een kwart blijven steken. Nu ik weer op een kwart ben aanbeland, snap ik weer waarom het lezen toen zachtjes uitdoofde als een nachtkaarsje.
Halleluja, je zou soms toch willen dat je leven, net als dat van Emma, ook zo ledig was.