ibiza van het noorden

Het is denk ik een jaar of zeven geleden, Fokke Geert was ruim een jaar, en ik was twintig weken zwanger van Kalle, dat we een midweekje naar Texel zouden. Dit was na het lezen van een artikel over Texel, in de trant van ‘Texel, het Ibiza van het noorden.’ Aangezien we geregeld op Ibiza zijn geweest, waren onze verwachtingen natuurlijk hooggespannen. Om het gevoel helemaal compleet te krijgen, zouden we ook nog overnachten in een Yurt, en we zagen ons al idyllisch met een ronddartelende peuter voor ons tentje zitten te relaxen, genietend van de mooie natuur en omgeving.

Je voelt ‘m natuurlijk al aankomen. Geen van onze verwachtingen bleek waarheid. Het voelde alsof we een beetje gefopt waren. Het landschap was niet anders dan de flevopolder, met weilanden, schapen en koeien. De dorpjes, de huizen, de restaurantjes, alsof het telkens net niet lukte. Dat slapen in een Yurt? Het was koud en winderig; we konden niet buiten zitten, maar waar we wel telkens voor naar buiten moesten, was de wc. Heel leuk als je twintig weken zwanger bent, met een zwakke blaas. Daar zaten we dan ook, ’s avonds om 19.00u met zn tweetjes in het donker, in bed, omdat Fokke Geert dan ging slapen. We kwamen wel uitgeslapen terug, haha.

Flashforward naar juli 2023. Weekendje Texel met de familie. Geen hooggespannen verwachtingen van de omgeving. Rekening gehouden met wind en regen. Lekker een camping, die zo ongeveer het halve eiland beslaat, onbeperkt vermaak voor de kinderen, een groot ruim huis met genoeg slaapkamers, badkamders en wc’s. Fokke Geert die samen met zo’n opa een Wie is de mol-spel heeft bedacht en uitgewerkt. En elke keer dat de zon zich onverwacht laat zien, voelt als een extraatje.

‘Alles is veel voor wie niet veel verwacht.’ Een bekende dichtregel uit het gedicht ‘De Dapperstraat’ van J.C. Bloem. Een wijsheid die toch altijd maar weer blijkt.