Je hoeft niet met vakantie te gaan, om vakantie te hebben. Dat is een zin die de afgelopen weken door m’n hoofd spookt, omdat ik me niet meer kan herinneren dat ik ooit zo relaxed was.
Deze zin klinkt misschien ook tegenstrijdig aangezien we nu in een schattig huisje, in een straatje, op loopafstand van het strand, in Toulon, in Frankrijk zitten. (Laat Geert het niet lezen, want ik was degene die graag met vakantie wilde).
Ik was al gewaarschuwd dat het hier bloedje heet was, dus ik was enigszins ingesteld op een verzengende hitte, die eigenlijk helemaal niet zo leuk is. Dus toen ik ergens op een parkeerplaats, in een kilometer lange rij in de brandende zon stond te wachten voor een wc’tje, kon ik al een beetje proeven aan de hitte die ons stond te wachten.
Toen we na 13 uur aankwamen op bestemming, zonder noemenswaardige maaltijd te hebben gegeten, kregen we te horen dat we ons huis niet in konden. Er volgde een ingewikkeld verhaal over een sleutel, en een slotenmaker, en dat er daardoor er nog geen schoonmaakteam door het huis was gegaan. (Lees: het bedlinnen van de vorige gasten lag nog op de bedden, en de poepspetters en schaamharen zweefden nog door de badkamer).
Stonden we dan in de hitte, moe en hongerig. We besloten maar op zoek te gaan naar een eetgelegenheid. Maar dat vonden we niet, want alles ging pas op z’n vroegst om 19.00u open. Nog steeds, warm, moe en hongerig.
Dan maar op zoek naar een supermarkt. Dat is in ieder geval een omgeving die vertrouwd is, en waar ik m’n weg weet te vinden. We waren nog zo helder van geest dat we niet zwichtten voor een McDonalds, en konden ondertussen het huisje in, de sleutel was gevonden. In het huisje konden we de koffers dumpen, maar echt neerploffen was er niet bij, want we zaten nog in andersmans viezigheid.
Weer aan de wandel, weer een poging om een restaurant te vinden, en jawel, we hadden deze keer geluk. Of eigenlijk, het was nu na 19.30, en de restaurants waren open.
Het eten was vooral schransen, maar we zaten verrassend leuk. Na het eten kwamen we terug in ons huis, schoongemaakt, alhoewel ik zelf ‘s avonds nog heb gestofzuigd (o, had ik m’n Dyson maar meegenomen).
Gevoed, gelaafd en gedoucht vleiden we neer op onze bedden. Eind goed al goed.
Comments are closed.