Eerder deze week schreef ik over de vraag waarom ik altijd naar de kerk ga, terwijl ik er toch ook veel op aan te merken heb.
M’n wederhelft merkte nog op, ga je niet naar de kerk omdat je gelovig bent? Die reden is voor mij zo aanwezig, dat ik ‘m vergat te noemen.
Vandaag in de kerk probeerde ik beter te ervaren waarom ik toch graag heen ga. Ik hou ervan om ergens deel vanuit te maken. Ik hou ervan om wekelijks dezelfde mensen te zien. Ik hou van de herhaling. Ik hou van de gedwongen stilte.
En: elke ketter een letter. Uitspraak van de dominee, die ik nog niet eerder gehoord had. Mooie beeldspraak.