Sommigen zijn goed in dingen met woorden mooier maken. Sommigen lijken dat van nature te hebben. Ik vraag me weleens af: leer je zoiets, of gaat dat ongemerkt. Ergens is het natuurlijk ook slim: liever geloven we in een mooi verhaal, dan in een saai of lelijk verhaal.
Ik heb in een omgeving gewerkt waar het ook vaak om mooie verhalen draaide. En dat doet toch iets met je. Het geeft een goed gevoel, alsof je aan iets positiefs werkt. Het verbindt ook; kijk wat wij met z’n allen neerzetten.
Jezelf voorstellen daar was het opnoemen van je cv trouwens, met het benadrukken van je hoogstgenoten opleiding, en het aandikken van je functies en ervaringen. In de omgeving waar ik nu werk, stel je jezelf voor met hoeveel kinderen je hebt, en welke kerkelijke activiteiten je allemaal onderneemt. Net even anders.
Nooit vergeet ik een verhaal van een collega die vertelde hoe hij in het onderwijs terechtgekomen was. ‘Ik was op een punt in mijn leven dat ik nadacht over wat wil ik nu eigenlijk. Ik zat hoog in de boom bij de bank, in het management, maar ik vroeg me toch af of ik daar nog wel voldoening uit haalde. En toen kwam dit op mijn pad.’ Een andere collega die erbij zat, en die ook ‘vrienden’ van elkaar waren, zei: ‘Ja, maar je moest toch ook gewoon weg door een bezuinigingsronde?’ ‘Eh, ja, dat ook,’ gaf hij schoorvoetend toe.
Het is maar net hoe je het brengt.
Ik moest aan dit verhaal denken omdat ik nu weer in een situatie zit met iemand die heel goed is om ‘waarheden’ heel mooi te brengen. Zo, dat het gunstig uitpakt voor zichzelf.
Ik hou van nuchterheid, en niet teveel opsmuk in doen en laten, maar soms is het wel slim en strategisch om het spelletje mee te spelen.