Het is bijzonder hoe weinig ik me momenteel interesseer voor de politiek, en de aanstaande verkiezingen. Vanwaar mijn desinteresse? Ik kan er (nog) niet echt een goede verklaring voor vinden.
Normaal gesproken ben ik wel redelijk op de hoogte over wat er in politiek Nederland gebeurt. In Nieuwsuur gaat het vaak over de politiek, en dat luister ik bijna dagelijks. (Nouja, de eerste 10 minuten, want we zetten het aan om in slaap te vallen – wat met Nieuwsuur op de achtergrond verrassend snel gebeurt.) De kamer van Klok via de Volkskrant mag ik wel graag luisteren, en verder gewoon lezend via de NOS en het NRC.
Maar nu? Ik klik, zap en swipe alles weg. Als men zegt dat Pieter Omzigt te conservatief is, denk ik alleen ‘huh, wat dan?’ Moet ik eens gaan opzoeken. Kèrolijn van de BBB heeft vooral een groot hoofd met dito onderkin, en d’r hysterische matchende nagels vind ik al helemaal niets. Dilan Yesilgoz leeft in m’n hoofd alleen door het typetje van Iris Rulkens. En zo heb je natuurlijk nog wat hoofdrolspelers, maar goed, wat kan ik erover zeggen.