Ik was zondagavond bij de 5 uur durende theatervoorstelling van ‘het achtste leven’. En het stelde niet teleur!
Als je het nog niet wist: Het achtste leven van Nino Haratischwilli is mijn lievelingsboek, en nu was er door theatergezelschap Oostpol een voorstelling gemaakt van het verhaal. Een paar jaar geleden had ik al kaartjes gekregen voor een voorstelling over dit boek, maar die werd helaas afgezegd.
Van te voren was ik benieuwd naar twee dingen: hoe ga je zo’n lijvig verhaal (het boek gaat over 6 generaties, 1200 pagina’s) op een paar vierkante meter overbrengen? En, hoe ga je 5 uur lang je publiek boeien?
We hadden de laatste kaarten bemachtigd, dus we zaten helemaal in de nok van het theater, maar wát een voorstelling. Ik had er zo nog 3 uur naar kunnen kijken/luisteren.
De muziek, de theatrale keuzes, de taal, de humor en de personages maakten het tot een heel heel mooi stuk. M’n vriendin had het goed ingeschat dat dit een voorstelling is die je moet meemaken/ervaren, en dat het lastig uit te leggen is wat er precies goed aan is.
Ik heb weer helemaal zin om het boek te gaan lezen. (Er bleek ook een oud-collega in de zaal te zitten (met een mooi rijtje boeken van Nino Haratischwilli), dus weer eentje gevonden die het boek ook heeft gelezen!)
Comments are closed.