Dit blogje schrijf ik op verzoek. Ook wel eens makkelijk. De woordjes zijn van mij, maar het thema is aangedragen.
Een Urker mag graag woorden verkleinen. Een huis wordt een huisje, een camper wordt een campertjen, en een tuin wordt een tuintje.
Ik heb daar de volgende theorie over: op Urk proberen we allemaal aan de dezelfde standaard te voldoen (wat deze is, fluctueert denk ik, maar ik denk ook dat de meeste native inwoners wel een gevoel hebben bij wat deze standaard is).
Maar teveel boven de standaard uitsteken is niet de bedoeling, beter is het om een beetje in de luwte te blijven, en te doen wat de gemiddelde mens doet. Daar helpen verkleinwoorden ook bij: verkleinwoorden zwakken de betekenis af.
Verkleinwoorden gebruiken in deze context heeft in ieder geval nog een culturele functie.
Wat niet te verteren is en ook nergens voor nodig is, zijn volwassen mensen die zonder reden verkleinwoorden gebruiken. Neem bijvoorbeeld mensen die het hebben over ‘centjes verdienen’, of nog erger, ‘geldjes.’ Dit zijn bij voorbaat al mensen die nooit boven het modaal zullen uitkomen.
Of iemand die zegt ‘ik heb een vrouwtje’ of ‘geef me je handje.’ En let wel, dit zijn voorbeelden van volwassenen (tegen volwassen).
Als het ooit nog eens verkeerd met de mensheid afloopt, dan was dit het teken dat de ondergang werd ingezet.